4/2 mannen; 5/7 vrouwen (9 speulers)

Linda zit al tieden te wachten op ‘n huwelijksanzuuk van Cor. Van Cor huuft ‘t allemaol niet; hij vindt ‘t wel best zo as ’t leven giet. En van zien moe huuft hij al hielemaol niet te trouwen. Trouw maor niet Corrie zeg zij, want zo nuumt ze heur oogappel nog altied. Maor Linda hef van jongs af al plannen maokt hoe die iene speciaole dag der uut moet zien. En dat is groots, romanties en alles moet op rollegies lopen.

As Cor dan toch letterlijk en figuurlijk deur de kneien giet, is ’t hek van de dam! Linda leeft zich hielemaol uut op ‘t plannen van de bruuloft en niks of gien iene mag heur ’n stro bried in de weg leggen. Al met al kost ‘t ’n beste stuuver en is daor wel geld veur? De buren, en kameraoden weten dat je ‘n vrouw as Linda veural niet moet teleurstellen. De plannen veur ’n fantastiese dag bent hiel goed, maor niks giet zo as de bedoeling was.

Al weer ‘n dolkomiese klucht, schreven door Henk Roede in een bewarking in ’t sappige, algemien dialect van Ben ten Velde. Nao successen met o.m. Plamuren is plamuren, Fenna hef altied wat, Makkeluk zat en ’t Zit in de zenen, is dit ok weer ’n stuk dat garant stiet veur ’n aomd met veul lachen.

Een aantal rollen kan moeiteloos in het Nederlands worden gespeeld.